گام نود : قدرداني

• با استمرار جریان رشد زندگی، مجدداً از درون سرگشتگی، حيرت و ترس، حس قدرشناسي را درو خواهی کرد.احساس شگفت انگیز کودکانه که براي مدتي درزیر لایه غبار فقدان،خاک گرفته بود، شور و هیجان خودش را آغاز خواهد کرد.

• رشد زندگی یعنی تجربه طلوع وغروب خورشيد، احساس خنده كودكانه،رفتن به درون خيابانهاي شهروجاده هاي روستا.سالهاي شگفت انگیز زندگی،هرگز پايانی ندارد.

 

گام نود و يك: براي ديگران كاري انجام بده

• اگر هنوز در احساس تاثر و غم براي خودت گیر کرده ای، این سوگ ناب و اصیل نيست، بلكه گرفتاری روانی از نوع تحمیل ضعف و سستی بر خود می باشد.

• بهترين شيوه معالجه اين است كه آستین خود را براي کمک به دیگران بالا بزنی

o همراه كسي براي خريد به فروشگاه محل بروی.
o ماشين دوست خود را تعمير كنی.
o ازيك نفر در بيمارستان عيادت كنی، هركسي که باشد.
o نظافت پنجره ها يا منزل يك شخص پير وناتوان را انجام بدهی.
o براي يك نابينا كتاب بخوانی.

• بخشيدن بزرگترين هديه ايست كه مي توانيد به خودتان اهداء كنيد.

• جمله معروفي است که ميگويد: دست محبت كسي را رد نكن، آنرا بفشار.

 

 

گام نود و دو: قدردان پيشرفت خود باش

• بحراني را که تحمل كردی جز براي كشف اين حقیقت نيست كه:

o شما قويتري
o شما متفاوتي
o شما اهل رشد وپیشرفتی

• شما درحال دگرگوني وتغيير هستي، و درحال پیشرفت به سوي
o شادماني
o لذت بيشتر
o استقلال

 

 

نود و سه : خوشبختي تو بر دوش خودت است

• خوشبختي بستگي دارد به «گرايش شما» راجع به آنچه که برشما واقع مي شود، نه خودآنچيزي كه برشماواقع ميشود.

• شايد یک نظر انقلابي باشد که بگویم که اتفاقات زندگی براي خوشبخت یا بدبخت ساختن شما بوجود نمی آیند، بلکه برای هوشیار ساختن شما هستند.

• اگر پذیرش این فکر سخت است بخاطر این است که، تربيت فرهنگي ما مي گويد: بايد به برخي “رخدادهاي” منفي به شيوه هاي منفي خاص واكنش نشان دهيم.

• با اين وجود، احساس خوشبختي انتخاب هميشگي ماست، و این واقعيت زندگي است.

• در انتظارآمدن پرنسسی زيبا، سيندرلا، پول هنگفت، شغلی پردرآمد وعالي، سلامتي مطلق، يا هرچيز ديگري كه قبلاً خوشحالت ميكرد، نباش.

• انتظار را تمام كن.

• «رضايتمندي» را انتخاب كن(رضا به داده بده و از جبین گره بگشای)

• خوشحال باش

• در «اکنون» باش، ونه در آینده و گذشته!

ادامه دارد…

 

فقدان و مراسم یاد بود!(21)